Of je zelf blij wordt van de blijde boodschap

Wat voor effect heeft dat nou, al die ontmoetingen vanwege 800 jaar dominicanen? Zeker is dat ze doorwerken in het dagelijks leven en werken van de zusters en broeders zelf, zoals blijkt uit een preek van dominicaan Jozef Essing.

Bij de foto: pater Jozef Essing in de nazit van de ontmoeting met Groningse studenten, juni 2016.

‘Is het geloof voor mij een huis waarin me veilig en comfortabel voel, ben ik gesetteld geraakt in mijn rol als prediker en uitlegger? Of raakt het mij zelf wat er in de oude verhalen gebeurt tussen God en mensen; laat ik mij naar buiten trekken, ben ik zelf nog op zoek?

Wat heeft het verhaal van de epifanie (de drie wijzen) te zeggen aan ons, dominicaanse mensen, die iets bijzonders hebben met verkondiging?

Dat het niet voldoende is, geografisch op weg te gaan, als handelsreizigers met koffers vol heilzame waarheid.

Wij moeten ook geestelijk ons huis uitkomen, als mensen die zelf ook zijn geraakt, onrustig gemaakt en aan het zoeken; dan pas kunnen we ons verplaatsen in anderen die zoekende zijn en een eind met hen meelopen, bedacht op wat hun raakt en fascineert.

Niet dat wij niets te bieden hebben en alleen maar te leren. Wij dienen onze identiteit te laten zien; alleen dan zijn we interessant voor hen.

In gesprekken merk ik dat jonge mensen geïnteresseerd luisteren en reageren als je niet zegt hoe het is of moet, maar wat het voor jezelf betekent – of je zelf blij wordt van de blijde boodschap.’

*

Uit de preek van Jozef Essing o.p. op het feest van de Epifanie, 8 januari 2017 in de Dominicus Utrecht. Klik hier voor de hele tekst.