Dominicanen ontmoeten dominicanen

Ze worden wel ‘dominicanen’ genoemd, de leerlingen van het Dominicus College in Nijmegen, dat dit jaar 160 jaar bestaat. Op 27 september gingen ruim 100 leerlingen van 5 VWO in gesprek met zusters en broeders van de ‘echte’ dominicanen.

door Arjan Broers
‘Wat is dat eigenlijk, een dominicus?’, vroeg ik de twee groepen leerlingen. ‘Kun je het aanraken, kun je het eten?’ De kinderen hadden geen idee. ‘Is het een heer?’, vroeg een meisje bedeesd. Ze dacht aan het woord dominus.

Voor de ruim honderd leerlingen van 5 VWO was de kennismaking met de geschiedenis van hun school een blik in een onbekende wereld. Vanwege het 160-jarig bestaan van de school en het 800-jarig bestaan van de dominicanen verzorgden school en Orde een ontmoeting.

In twee groepen van ruim vijftig leerlingen vertelden we verhalen over Dominicus en over de school. In mijn praatje over de Orde probeerde ik een link te leggen tussen de geschiedenis en de kernbegrippen van de Orde – contemplatie, studie, verkondiging – en de levensfase van deze jongeren: wat verwondert je? Waar ben je van? En waar wil je aan bijdragen in jouw leven?

Docenten Ad Hereijgers en Mark van der Meijden tonen een oude vlag van het ‘St Dominicus College’.

Docent Latijn Ad Hereijgers, met docent filosofie Mark van der Meijden mede-organisator, vertelde over de geschiedenis van het Dominicus College.

In 1856 gesticht als kleinseminarie en internaat is ‘het Dominicus’ vandaag de dag een goed aangeschreven school voor havo, atheneum en gymnasium, voor zo’n 1100 leerlingen. Een vleugel van de school is ingericht als havo-vwo voor leerlingen met een beperking, De Monnikskap geheten.

De waardering voor grondige studie en het prettige schoolklimaat, dat heeft volgens Ad Hereijgers zeker met de oorsprong van de school te maken. ‘Maar verder zijn we officieel wel rooms-katholiek, maar valt dat in de praktijk mee’, zei hij.

Docent Ad Hereijgers legt de leerlingen uit dat hun school officieel rooms-katholiek is.

De leerlingen gingen na de inleidingen in gesprek met dominicanessen Joy van der Werf en Holkje van der Veer, en met dominicanen René Dinklo, Theo Koster, Leo Oosterveen en Michael Dominique Magielse. Bij elk van de gespreksgroepen, meest buiten in het stralende nazomerweer, deed ook een docent mee.

Om de gesprekken op gang te helpen werden de vragen gebruikt die op de bierviltjes staan die horen bij het jubileumbier. ‘Waar hoop je op?’ ‘Welk goed wil jij doen?’ – het leidde tot even mooie als voorzichtige gesprekken.

Op de voorgrond praat Michael-Dominique Magielse met ‘dominicanen’.

‘Leerlingen die filosofie in hun pakket hebben, vinden zulke gesprekken gemakkelijker’, merkte docent Mark van der Meijden op. ‘Anderen komen vrijwel nooit met zulke vragen in aanraking.’

Holkje van der Veer in gesprek met een van de groepen ‘dominicanen’.

Na de sessies met de leerlingen lunchten gasten en docenten samen en kregen de zusters en broeders nog een rondleiding door de school.

Zaterdag 1 oktober viert het Dominicus College met een grote reünie het 160-jarig bestaan. Ad Hereijgers en anderen maakten daarvoor ook een mooie tentoonstelling over de geschiedenis van de school. ‘Het is tijd dat we daar wat meer aandacht voor krijgen’, zegt hij.

Zr. Joy van der Werf in gesprek met leerlingen.

Dominicanen ontmoeten dominicanen is een spontaan ontstane activiteit in het kader van de 800-jaar campagne van de dominicaanse familie. De campagne is gericht op het creëren van ontmoetingen tussen zusters en broeders met mensen die ze anders niet snel tegenkomen.

Het is boeiend om aan zo’n school te zien hoe de ontkerkelijking voltooid is. Het Dominicus College floreert, het staat bekend als een goede en sterk op natuurwetenschappen georiënteerde opleiding, het heeft een goed uitgerust en huiselijk schoolgebouw, de atmosfeer onder docenten en leerlingen is hartelijk en geïnteresseerd.

Logo van de school, met het dominicaanse wapen.

En tegelijk zijn er geen lessen levensbeschouwing meer, zijn er weinig cultuurvakken en nauwelijks rituelen of gebruiken om jaarfeesten of belangrijke schoolmomenten te markeren. Ook zijn er bijvoorbeeld weinig contacten tussen de ‘gewone’ leerlingen en die van de aangebouwde school voor leerlingen met een beperking.

Het is alsof vrijwel alle vragen die met zin en betekenis te maken hebben naar het privédomein zijn verschoven. Dat kenmerkt de grond waarop predikers van nu staan: ‘Ze weten niks en zijn zeer geïnteresseerd’, zo vatte een van hen het samen.

*

Eerder verscheen: 
Studeren op Dominicus op het Dominicus